مسائل حقوقی

ملاقات با فرزند یعنی چه؟ 

 

ملاقات فرزند ،امروزه تعداد افرادی که طلاق گرفته و از یکدیگر جدا می شوند افزایش پیدا نموده است که در میان این زن و شوهر اصولا فرزند یا فرزندان مشترک وجود دارد که از پدر یا مادر خود جدا می‌شوند

 

و قانون این حق را به پدر یا مادری که جدا از فرزند زندگی می کند می دهد که با فرزند خود ملاقات کند.پس از نظر قانونگذار ملاقات با فرزند به نوعی حق قانونی پدر و مادر برای دیدن فرزند مشترک است و اصولا زمانی رخ می دهد که پدر و مادر از هم جدا شوند.

 

این حق در قانون مدنی آمده است که می گوید: در صورتی که به علت طلاق یا به هر جهت دیگر پدر و مادر طفل در یک منزل مشترک زندگی نکنند پدر یا مادری که طفل تحت حضانت او نیست حق ملاقات با طفل خود را دارد.

 

پس طبق قانون حق ملاقات از سوی پدر یا مادر یک حق طبیعی و قانونی و شرعی است و نمی توان هیچ یک از آنها را از ملاقات با فرزندانشان محروم کرد.

 

 ملاقات با فرزند بعد از طلاق : 

 

بعد از طلاق بین زن و شوهر، طرف مقابلی که فرزند با او زندگی نمی کند حق ملاقات با طفل را دارد که مدت ملاقات را دادگاه تعیین می کند، مگر اینکه طفل بعد از سن رشد و بلوغ نخواهد با پدر یا مادری که زندگی نمی کند ملاقاتی داشته باشد.

 

و در هر صورت هیچ کدام از پدر و مادر حق ندارند برای ملاقات با طفل مانع ایجاد کنند، حتی اگر طرف مقابل فساد اخلاقی داشته باشد.

 

 مجازات ممانعت از ملاقات با فرزند: 

 

در صورتی که مدت زمان ملاقات از سمت دادگاه تعیین شود اما شخصی که حضانت با وی است از ملاقات جلوگیری کند طبق قانون جلب به دادرسی می‌شود و برای او محکومیت کیفری در نظر گرفته خواهد شد.

 

طبق قانون مجازات اسلامی : اگر کسی از دادن طفل که به او سپرده شده در موقع مطالبه اشخاصی که قانوناً حق مطالبه دارند امتناع کند به مجازات از چهل و پنج روز تا سه ماه حبس یا به جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار ریال تا سه میلیون ریال محکوم خواهد شد.

 

البته دعوای ملاقات با فرزندی که  به سن بلوغ رسیده است مسموع نیست ؛ زیرا شخص بالغ می تواند در خصوص ملاقات خود با دیگران شخصا تصمیم گیری کند و دیگر صغیر محسوب نمی شود پس جهت تعیین ملاقات  نمی توان دعوای ملاقات فرزند را مطرح کرد.

 

 مجازات ممانعت از ملاقات با فرزند: 

 

در بعضی از موارد ممکن است حق ملاقات با فرزند برای یکی از پدر یا مادر به دلیل اینکه ممکن است خطرات و آسیب هایی به طفل وارد شود یا طفل را در شرایط ناگوار و نادرست نگهداری کند سلب شود.

 

بخشی از این موارد به شرح زیر است:

 

1-بیماری حاد و مسری که پدر یا مادر دارد.

 

2-خطرات جانی که ممکن است از سوی پدر یا مادر برای فرزند ایجاد شود.

 

3-مواردی که بر حسب نظریه پزشکی قانونی از نظر روانی و روحی و اخلاقی ملاقات با فرزند صحیح نباشد.

 

 

 تعیین مکان ملاقات با فرزند: 

 

تعیین مکان ملاقات می‌تواند به صورت توافقی بین زن و شوهر صورت بگیرد و یا اینکه در صورتی که زن و مرد با هم توافق نکنند دادگاه مشخص کند که مکان ملاقات کجا باشد که اصولا دادگاه‌ها برای اینکه مشکلی پیش نیاید کلانتری محل را محل ملاقات قرار می دهند.

 

ایا امکان افزایش ملافات با فرزند بعد از توافق امکان پذیر است؟

 

حتی اگر زن و شوهر سابقا در مورد مدت زمان و مکان ملاقات با فرزند توافق کرده باشند،تقاضای افزایش مدت ملاقات فرزند با پدر یا مادری که با او زندگی نمی کند امکان پذیر است زیرا این توافق عقد محسوب نمی شود و استمراری در آینده ندارد،

 

همچنین با رشد فرزند و بزرگ شدن او نیاز عاطفی اش بابت بیشتر در کنار پدر یا مادر باشد حس می شود.پس در صورت نیاز می تواند بدون درنظر گرفتن توافق پیشین درخواست افزایش ملاقات را داد.

 

اما اگر فرزند به سن بلوغ برسد دیگر درخواست افزایش مدت ملاقات معنایی ندارد چراکه خود فرزند می تواند تعیین کند چه مدت کنار کدام یک از پدر یا مادر خود زندگی کند.

 

مدارک لازم جهت دادخواست ملاقات با فرزند:

 

1-کارت ملی

 

2-شناسنامه

 

3-سند ازدواج یا طلاق نامه

 

نفقه فرزند در زمان ملاقات به عهده کیست: تفاوتی ندارد که حضانت فرزند با پدر است یا با مادر او ،در هر صورت نفقه فرزند برعهده پدر است و در صورت فوت پدر با جد پدری پدربزرگ او می‌باشد،

 

پدر وظیفه دارد جهت نفقه فرزند خود خوراک،پوشاک و دیگر مواردی که برای امرار معاش و زندگی فرزند لازم است را فراهم کند.و در صورتی که فرزند هم پدر و هم پدربزرگش فوت کرده باشند وظیفه پرداخت نفقه ‌اش تا زمانی که به درآمد مالی برسد به عهده مادر او است.